Beenmode

Beenmode door de eeuwen heen

De eerste sokken

De eerste vorm van beenmode waren sokken die gemaakt waren van dierenhuiden en aan de enkels vastgebonden zaten. De oude Grieken en Romeinen droegen verfijndere sokken om hun voeten te beschermen en warm te houden. De Egyptenaren hadden vooral gebreide sokken aan hun voeten. Ook droegen mannen een soort legging, bestaande uit twee aparte stukken. Deze leggings boden bescherming aan hun enkels en onderbenen tegen bijvoorbeeld stenen en beten.

Sokken en kousen voor iedereen

Het maken van sokken en kousen is lange tijd handwerk geweest. Ook al werd de eerste breimachine in de 16^e eeuw uitgevonden, het duurde nog tot in de 17^e eeuw voordat mensen machinaal sokken gingen produceren. En vanaf de 18^e eeuw ontstonden er in Engeland kousenateliers en -fabrieken. Rond 1914 waren sokken en kousen voor elke laag van de bevolking betaalbaar. Kousen waren toen seizoensgebonden: zwarte kousen in de winter en witte in de zomer. Ook waren er korte kousen en kniekousen. Tijdens een modebeurs in Parijs in 1925 werden voor het eerst kousen van kunstzijde getoond. Ze verschenen in verschillende kleuren en met allerlei versiersels.

Nylonsokken en -kousen

Vlak voor de Tweede Wereldoorlog uitbrak, werd nylon uitgevonden. Dat zorgde voor een complete revolutie in de beenmode van die tijd. Er konden sokken in de vorm van je voeten gemaakt worden, die elastisch waren. Ook werden de nylonkousen populair. Gedurende de oorlog was nylon nodig voor het maken van parachutes. Vrouwen gingen daardoor op zoek naar alternatieven, zoals de ‘Leg MakeUp’. Na de oorlogsperiode leek het alsof de nylonkous nooit is weggeweest. Een mooi voorbeeld daarvan is de verkoop bij Macy’s in New York. Binnen zes uur werden daar 50.000 paar kousen verkocht. Vanaf 1948 was de productie van nylonkousen weer helemaal terug op het oude niveau.

De opkomst van de panty

In 1967 verscheen een nieuwe vorm van beenmode, namelijk de panty. Doordat panty’s comfortabeler waren om te dragen en gemakkelijker aan te trekken waren, verloren de nylonkousen aan populariteit. Fabrikanten werden gedwongen om hun apparatuur aan te passen vanwege de enorme vraag naar panty’s. Vrouwen wilden hun benen graag laten zien.

Leggings en beenwarmers

Dankzij de film ‘Flashdance’ uit 1983 werden leggings en beenwarmers populaire kledingstukken bij vrouwen. Voor die tijd werd het vooral door sporters en balletdansers gedragen; na het uitkomen van de film kon het ook buiten de sportschool aangedaan worden. Hoe feller de legging of de beenwarmer, hoe geliefder het kledingstuk was. Aan het begin van de jaren ’90 keerde het terug naar de oorspronkelijke functie en werden beide kledingstukken alleen nog tijdens het sporten gedragen. Tot het begin van de 21^e eeuw: het werd weer als modieus gezien om een legging en/of beenwarmers te dragen. Er is dus tegenwoordig genoeg keuze uit verschillende soorten beenmode. Voor elke gelegenheid en elk weertype bestaat de juiste beenmode.